Rehabilitacja ruchowa ucznia i dziecka przedszkolnego posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego

Stanowisko RIO Łódź:

W odpowiedzi na pismo pana Wójta zawierające wniosek o udzielenie wyjaśnienia w zakresie stosowania przepisów o finansach publicznych, to jest wskazanie:

1) czy publiczna szkoła podstawowa może pokryć koszty rehabilitacji ruchowej ucznia i dziecka przedszkolnego posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego ze środków subwencji dla niepełnosprawnych oraz:

2) czy Rada Gminy może ustalić uchwałą stawkę jednej roboczogodziny usług rehabilitacyjnych dla uczniów i dzieci że przedszkolnych posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego?

– uprzejmie informuję, w ocenie Izby szkoła nie może finansować rehabilitacji ruchowej uczniów albowiem nie jest to zadanie oświatowe, którym stosownie do treści art. 3 §14 ustawy z dnia 7 września 1991 roku o systemie oświaty (t.j. Dz.U. z 2015r., poz. 2156 z późniejszymi zmianami) jest zadanie w zakresie kształcenia, wychowania i opieki, w tym profilaktyki społecznej. Formą spełnienia obowiązku szkolnego w przypadku dzieci i młodzieży upośledzonych w stopniu głębokim jest zgodnie z przepisem art. 16 ust. 7 ustawy o systemie oświaty oraz rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 kwietnia 2013 r. w sprawie warunków i sposobu organizowania zajęć rewalidacyjno-wychowawczych dla dzieci dla dzieci i młodzieży z upośledzeniem umysłowym w stopniu głębokim (Dz.U. z 2013r., poz. 529) – udział w zajęciach rewalidacyjno-wychowawczych. Celem zajęć rewalidacyjno-wychowawczych jest natomiast, zgodnie z § 2. Rozporządzenia, wspomaganie rozwoju dzieci i młodzieży z upośledzeniem umysłowym w stopniu głębokim, rozwijanie zainteresowania otoczeniem oraz rozwijanie samodzielności w funkcjonowaniu w codziennym życiu, stosownie do ich możliwości psychofizycznych oraz indywidualnych potrzeb rozwojowych. Zajęcia te obejmują w szczególności: naukę nawiązywania kontaktów w sposób odpowiedni do potrzeb i możliwości uczestnika zajęć; kształtowanie sposobu komunikowania się z otoczeniem na poziomie odpowiadającym indywidualnym możliwościom uczestnika zajęć; usprawnianie ruchowe i psychoruchowe w zakresie dużej i małej motoryki, wyrabianie orientacji w schemacie własnego ciała i orientacji przestrzennej; wdrażanie do osiągania optymalnego poziomu samodzielności w podstawowych sferach życia; rozwijanie zainteresowania otoczeniem, wielozmysłowe poznawanie otoczenia, naukę rozumienia zachodzących w nim zjawisk, kształtowanie umiejętności funkcjonowania w otoczeniu; kształtowanie umiejętności współżycia w grupie; naukę celowego działania dostosowanego do wieku, możliwości i zainteresowań uczestnika zajęć oraz przejawianej przez niego aktywności (por. § 8. rozporządzenia).

Odnosząc się natomiast do kwestii związanych z subwencją oświatową Izba pragnie zwrócić uwagę, iż stosownie do treści art. 7 w związku z art. 3 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (t.j. Dz.U.z 2016r., poz. 198 ze zm.) subwencję oświatową otrzymuje gmina (subwencja jest dochodem jednostki samorządu terytorialnego), o jej przeznaczeniu decyduje organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego – szkoła zaś działa na podstawie planu finansowego będącego częścią budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

W świetle powyższego za bezprzedmiotową uznać należy odpowiedź na pytanie 2), w aktualnym stanie prawnym brak jest bowiem podstaw prawnych by stawki roboczogodziny usług rehabilitacyjnych ustalała rada gminy.

{RIO Łódź, 2016-12-05, sygn. WA 4120-12/2016-w}