Odnośnie dopuszczalności finansowania przez powiat czynności osoby stwierdzającej zgon i jego przyczyny

Stanowisko RIO Lublin:

Regionalna Izba Obrachunkowa w Lublinie odpowiadając na pismo złożone 23 czerwca br. podtrzymuje swoje stanowisko zawarte w wyjaśnieniach z dnia 27 maja 2020 r., odnośnie dopuszczalności finansowania przez powiat czynności osoby stwierdzającej zgon i jego przyczyny, powołanej przez starostę, na podstawie art. 11 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1473).

Wyjaśniam jednocześnie, że tutejsza Izba nie podziela przytoczonego w Pana piśmie odmiennego stanowiska w tym zakresie wyrażonego m. in. przez Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie i jednocześnie precyzuję, że w opinii tutejszej Izby dopuszczalne jest zabezpieczenie środków finansowych w budżecie jednostki na cele finansowania przez powiat czynności osoby stwierdzającej zgon i jego przyczyny, powołanej przez starostę, na podstawie art. 11 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych. Zabezpieczenie środków finansowych powinno dotyczyć wydatków obejmujących kompleksowe załatwianie spraw związanych ze stwierdzeniem zgonu i jego przyczyn.

Stosownie do powyższego, w opinii Izby nie będzie prowadziło do naruszenia prawa, sklasyfikowanie ewentualnych wydatków budżetowych na działalność osoby stwierdzającej zgon i jego przyczyny, powołanej przez starostę na podstawie art. 11 ust. 1 i 2 ww. ustawy, w dziale 750 – Administracja publiczna i rozdziale 75095 – Pozostała działalność, z jednoczesnym przeznaczeniem tak zaklasyfikowanych wydatków na zakup usług koronera wynikających z rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 3 sierpnia 1961 r. w sprawie stwierdzenia zgonu i jego przyczyny (Dz. U. z 1961 r. Nr 39, poz. 202).

Jednocześnie informuję, że Regionalna Izba Obrachunkowa w Lublinie, prowadząc działalność informacyjną, instruktażową i szkoleniową przedstawia wyłączne swoje stanowisko i nie jest upoważniona do wydawania rozstrzygnięć w indywidualnych sprawach ani do dokonywania wiążącej wykładni przepisów prawa.

{RIO Lublin, 2020-07-20, sygn. RIO – I – 430/18/20}