Stanowisko RIO Lublin:

W związku z otrzymanym w dniu 3 marca 2022 r. wnioskiem złożonym w trybie art. 13 pkt 11 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2137 z późn. zm.) informuję, że w ocenie tutejszej Izby przedstawione w Pani piśmie stanowisko jest nieprawidłowe i jednocześnie wyjaśniam.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że wskazana w piśmie opłata, o której mowa w art. 422 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2021 r. poz. 1119 z późn. zm. – dalej: u.w.t.p.a.) ma charakter opłaty administracyjnej i jest świadczeniem wynikającym ze stosunku publicznoprawnego. W myśl art. 60 pkt 7 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 305 z późn. zm. – dalej: u.f.p.) opłata ta jako dochód pobierany przez państwowe i samorządowe jednostki budżetowe na podstawie odrębnych ustaw, jest środkiem publicznym stanowiącym niepodatkową należność budżetową o charakterze publiczno-prawnym. Stosownie do treści art. 67 ust. 1 u.f.p. do spraw dotyczących należności, o których mowa w art. 60, nieuregulowanych ustawą, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy Ordynacja podatkowa.

Stosownie do art. 42² ust. 12 u.w.t.p.a. roszczenie o uiszczenie tej opłaty przedawnia się z upływem 3 lat od dnia, w którym upłynął termin płatności. Przywołany przepis określa zatem jedynie trzyletni termin przedawnienia i reguluje tylko jeden z aspektów przedawnienia, tj. określa termin przedawnienia roszczenia o uiszczenie opłaty. Nie reguluje zaś problematyki przedawnienia w sposób wyczerpujący. Dlatego co do pozostałych kwestii należy sięgać do przepisów Działu III Ordynacji podatkowej, stosownie do wskazanych wyżej przepisów ustawy o finansach publicznych. Zagadnienie przerwania, zawieszenia biegu terminu przedawnienia oraz odsetek za nieterminowe uiszczenie należności jak również ewentualnego następstwa prawnego nie została bowiem uregulowana w u.w.t.p.a. W ocenie tutejszej Izby uznanie art. 42² ust. 12 u.wit.p.a. za przepis szczególny w stosunku do art. 70 § 1 O.p. nie wyklucza stosowania do opłaty za pobyt w Ośrodku Wczesnej Interwencji dla Osób z Problemem Alkoholowym i ich rodzin pozostałych przepisów Działu III O.p., w tym art. 70 § 4 O.p., normującego przerwanie biegu terminu przedawnienia na skutek zastosowania środka egzekucyjnego. W tym zakresie Izba podziela w całości pogląd wyrażony w przywołanym w piśmie wyroku NSA z dnia 13 lutego 2020 r., sygn. akt II FSK 882/18.

Jednocześnie informuję, że Regionalna Izba Obrachunkowa w Lublinie, prowadząc działalność informacyjną, instruktażową i szkoleniową przedstawia wyłączne swoje stanowisko i nie jest upoważniona do wydawania rozstrzygnięć w indywidualnych sprawach ani do dokonywania wiążącej wykładni przepisów prawa.

{RIO Lublin, 2022-03-21, sygn. RIO.V.070.17.2022}