Stanowisko RIO Opole:

W odpowiedzi na pismo z dnia 18 lutego 2013 r. sygn. OR.074.1.2013 uzupełnione pismem z dnia 14 sierpnia 2013 r. dotyczące zapytania, czy zgodnie z przepisami prawa zwrot (pokrycie) kosztów odstąpienia od usunięcia pojazdu, o którym mowa w art. 130a ust. 2a ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym, stanowi dochód powiatu wyjaśniam, co następuje.

Zgodnie z art. 130a ust. 5f ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.), usuwanie pojazdów oraz prowadzenie parkingu strzeżonego dla pojazdów usuniętych w przypadkach o których mowa w ust. 1 lub 2, należy do zadań własnych powiatu. Starosta realizuje te zadania przy pomocy powiatowych jednostek organizacyjnych lub powierza ich wykonywanie zgodnie z przepisami o zamówieniach publicznych.

Rada powiatu, biorąc pod uwagę konieczność sprawnej realizacji powyższych zadań oraz koszty usuwania i przechowywania pojazdów na obszarze danego powiatu, ustala corocznie w drodze uchwały wysokość opłat, o których mowa w ust. 5c, oraz wysokość kosztów, o których mowa w ust. 2a art. 130a powołanej ustawy. Wysokość kosztów, o których mowa w ust. 2a, nie może być wyższa niż maksymalna kwota opłat za usunięcie pojazdu, o których mowa w ust. 6a. Maksymalną wysokość stawek kwotowych opłat określa ustawa.

Wstępnie należy zauważyć, że skoro ustawodawca dopuścił realizowanie tego zadania powiatu przy pomocy powiatowych jednostek organizacyjnych, to zarówno opłaty jak i koszty, o których mowa w ust. 2a będą ujęte w uchwale budżetowej powiatu.

Ustawodawca dopuścił również możliwość powierzenia wykonania tego zadania na podstawie przepisów o zamówienia publicznych. Powierzenie to oznacza, że sprecyzowaną w ustawie usługę wykonywać będzie wybrany podmiot, zaś płatność dokonywana będzie na zasadach określonych w umowie. W tym przypadku, powiat zleca wykonywanie określonych czynności i zapewnia ich finansowanie z własnego budżetu.

Z literalnego brzmienia ust. 6 art. 130a, do którego odwołuje się ust. 6e, może wynikać, że ustawodawca rozróżnia pojęcia opłat za usunięcie i przechowywanie pojazdu właśnie od takich kosztów. Należy jednak zaznaczyć, że ustawodawca używa pojęć „opłaty” i „koszty” w sposób zamienny na co wskazuje przykładowo wprowadzenie do ust. 10h art. 130a pojęcia kosztów, związanych z usuwaniem, przechowywaniem, oszacowaniem, sprzedażą lub zniszczeniem pojazdu a więc innych niż koszty o których mowa w ust. 2a.

Ponadto należy wskazać, że w świetle przepisów Konstytucji RP i obowiązku zapewnienia udziału samorządu w dochodach publicznych, w związku z powierzeniem nowych zadań, nieuzasadnione byłoby obciążanie samorządów realizacją zadań bez zapewnienia środków na ich realizację, mając na względzie fakt, że rozpoczęcie wykonywania zadania własnego zaczyna się nie z chwilą umieszczenia pojazdu na parkingu, ale z chwilą wydania dyspozycji jego usunięcia.

Tym samym należy stwierdzić, że w świetle art. 130a ust. 6e ustawy, opłaty za usunięcie z drogi i przechowywanie pojazdu oraz koszty odstąpienia od usunięcia pojazdu stanowią dochód własny powiatu realizowany na podstawie decyzji starosty.

Ponadto zauważyć należy, że ocena, czy wskazane działania w określonym stanie faktycznym są naruszeniem dyscypliny finansów publicznych, należy do ustawowo powołanych organów, jakimi są Rzecznik dyscypliny finansów publicznych (po przeprowadzeniu stosownego postępowania) a w dalszej kolejności Regionalna Komisja Orzekająca w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych.

Przedstawiając powyższe, jednocześnie informuję, że zawarte wyżej informacje są wyłącznie opinią Regionalnej Izby Obrachunkowej w Opolu i nie stanowią obowiązującej wykładni przepisów prawa.

{RIO Opole, 2013-09-20, sygn. NA.III-0221-3/2013}