Stanowisko RIO Białystok:
Regionalna izba Obrachunkowa w Białymstoku udzielając odpowiedzi na wiosek o udzielenie wyjaśnienia w zakresie stosowania przepisów o finansach publicznych z dnia 03.04.2019 roku, otrzymanego w dniu 05.04. b.r i zawarte we wniosku pytanie, w oparciu o zanalizowany w sprawie stan faktyczno – prawny wyraża następujące stanowisko w sprawie.
Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 roku o podatku rolnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1892 ze zm.), podmiotami uprawnionymi do korzystania z ulgi inwestycyjnej są wyłącznie podatnicy podatku rolnego, a więc ci, którzy są obowiązani do uiszczenia tego podatku z tytułu ciążącego na nich obowiązku podatkowego.
Przepis art. 13 ust. 1 pkt. 2 lit. c w/w ustawy uprawnia podatnika podatku rolnego do ubiegania się o udzielenie ulgi inwestycyjnej, m.in. z tytułu wydatków poniesionych na zakup i zainstalowanie urządzeń do wykorzystywania na cele produkcyjne naturalnych źródeł energii, pod warunkiem, że wydatki te nie zostały sfinansowane w całości lub w części z udziałem środków publicznych.
Istota ulgi inwestycyjnej polega na tym, że może być ona zastosowana tylko do należnego podatku rolnego od gruntów położonych na terenie gminy, w której została dokonana inwestycja. Ustawodawca, poza warunkami wskazanymi, w ustawie nie wprowadził innych dodatkowych warunków, czy to w zakresie podmiotowym, przedmiotowym czy ze względu na szczególne zjawiska, których dotyczy ulga, uzasadniających możliwość realizacji tej ulgi na rzecz podatników podatku rolnego. Warunkiem negującym przy ustalaniu uprawnienia do ulgi inwestycyjnej jest źródło pochodzenia środków, na jej realizację, bowiem sfinansowanie inwestycji z udziałem środków publicznych zarówno w całości bądź częściowo wyklucza możliwość zastosowania ulgi inwestycyjnej. Ponadto ustawodawca warunkuje przyznanie ulgi na zakup i zainstalowanie urządzeń do wykorzystania naturalnych źródeł ciepła, od celów jakim będzie służyła inwestycja, tj: na cele produkcyjne. Z uwagi na umiejscowienie przepisów dotyczących ulgi inwestycyjnej w ustawie o podatku rolnym, należy przyjąć, że ustawodawca przewiduje przyznanie jej podatnikowi podatku rolnego, na cele produkcyjne ale wyłącznie w związku z prowadzoną produkcją rolniczą.
Z analizowanego stanu faktycznego sprawy wynika, że podatnik podatku rolnego ma zamiar wyprodukowaną energię, w pierwszej kolejności odsprzedawać a tylko część wykorzystywać na cele produkcyjne gospodarstwa rolnego, co w ocenie Regionalnej Izby Obrachunkowe w Białymstoku uzasadnia i uznaje za słuszne stanowisko własne wnioskodawcy wyrażone we wniosku w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.
Jednocześnie należy wskazać na stanowisko WSA w Lublinie, który w wyroku z dnia 10 stycznia 2018 roku, sygn. akt: ISA/Lu 921/17 ,stwierdził: „Ulga inwestycyjna przysługuje w sytuacji, gdy energia w części jest zużywana przez odbiorców zewnętrznych”, (patrz: Lex nr 2508337), podając w uzasadnieniu: „Literalne brzmienie art. 13 ust.2 lit.c ustawy z 1984 roku o podatku rolnym i wykładnia celowościowa tego uregulowania upoważnia do stwierdzenia, że ulga inwestycyjna, o której w nim mowa, przysługuje podmiotowi, który poniósł wydatki na zakup i montaż urządzeń do wykorzystywania na cele produkcyjne naturalnych źródeł energii (wiatru, biogazu, słońca, spadku wód), mimo iż inwestycja będzie służyła do zaopatrywania w energię także inne podmioty”.
Ponadto należy mieć na uwadze, że odsprzedaż nadwyżki energii elektrycznej innym odbiorcom, dokonywana w ramach działalności gospodarczej rolniczej, może wiązać się z koniecznością opodatkowania gruntów na których usytuowane są urządzenia fotowoltaiczne, na co słusznie zwrócił uwagę wnioskodawca.
Jednocześnie należy wskazać, że właściwe organy podatkowe są władne w toku postępowania podatkowego instancyjnego ustalać stan faktyczny w zakresie niezbędnym do ustalenia zasadności prawa do ulgi inwestycyjnej.
Powyższe stanowisko Regionalnej izby Obrachunkowej w Białymstoku nie jest wiążące, ponieważ zgodnie z zapisem art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) tylko Minister Finansów posiada kompetencję do wydawania urzędowej, wiążącej interpretacji przepisów prawa podatkowego.
{Urząd Gminy Jaświły, 2019-04-03, sygn. -}
{Regionalna Izba Obrachunkowa w Białymstoku, 2019-04-30, sygn. RIO.II.-025-8/19}