Stanowisko Regionalnej Izby Obrachunkowej w Poznaniu:
W związku z pismem z dnia 15 maja 2019 r., znak: PCŚ-XV.0501.2.2019 (doręczonym w dniu 17 maja 2019 r.), dotyczącym przerwy biegu przedawnienia roszczenia o uiszczenie opłaty za pobyt w izbie wytrzeźwień, Regionalna Izba Obrachunkowa w Poznaniu wyjaśnia, co następuje.
Zgodnie z art. 422 ust. 12 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2018 r. poz. 2137, z późn. zm.) roszczenie o uiszczenie opłaty za pobyt w izbie wytrzeźwień, placówce lub jednostce Policji przedawnia się z upływem 3 lat od dnia, w którym upłynął termin płatności.
Opłata za pobyt w izbie wytrzeźwień ma charakter opłaty administracyjnej i jest świadczeniem wynikającym ze stosunku publicznoprawnego. W myśl art. 60 pkt 7 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 869) opłata ta jako dochód pobierany przez państwowe i samorządowe jednostki budżetowe na podstawie odrębnych ustaw, jest środkiem publicznym stanowiącym niepodatkową należność budżetową o charakterze publicznoprawnym.
W wyroku z dnia 19 grudnia 2017 r., sygn. akt I SA/Bk 1558/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku stwierdził, że „W pełni uprawnionym jest zatem odpowiednie stosowanie przepisów działu III ustawy Ordynacja podatkowa w innych kwestiach niż uregulowane w art. 422 ust. 12 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Przywołany przepis określa jedynie trzyletni termin przedawnienia. Oceniając, czy roszczenie o uiszczenie opłaty za pobyt w izbie wytrzeźwień, placówce lub jednostce Policji uległo przedawnieniu, należy brać pod uwagę także wskazywane przez skarżącego regulacje art. 70 o.p. dotyczące przerwania biegu terminu przedawnienia, które znajdują w tym przypadku odpowiednie zastosowanie.”.
Tutejsza Izba podziela stanowisko wyrażone w przywołanym powyżej wyroku, że przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r Ordynacja podatkowa (Dz. U z 2019 r. poz. 900) stosuje się odpowiednio w innych kwestiach niż uregulowane w art. 422 ust. 12 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (określającym 3-letni termin przedawnienia), a więc w kwestiach dotyczących przerwy biegu przedawnienia oraz wygaśnięcia zobowiązania.
Stanowisko prezentowane przez Izbę nie stanowi wiążącej interpretacji prawa, a jedynie pogląd Izby w zakresie objętym pytaniem.
{Poznańskie Centrum Świadczeń, 2019-05-15, sygn. PCŚ-XV.0501.2.2019}
{Regionalna Izba Obrachunkowa w Poznaniu, 2019-05-28, sygn. WA-0280/42/2019}