Stanowisko RIO Opole:
W odpowiedzi na pismo z dnia 9 sierpnia 2016 r., dotyczące wniosku o udzielenie wyjaśnienia w sprawie możliwości określenia minimalnej kwoty zaległości, co do których można/należy wysłać dłużnikowi upomnienie, informuję co następuje.
Stosownie do treści § 7 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 2015 r. w sprawie postępowania wierzycieli należności pieniężnych (Dz.U. z 2015 r., poz. 2367), wierzyciel przesyła zobowiązanemu upomnienie, niezwłocznie po upływie terminu zapłaty należności pieniężnej. W przypadku podjęcia działań informacyjnych, o których mowa w § 4, wierzyciel może przesłać upomnienie nie wcześniej niż po upływie 7 dni i nie później niż 21 dni od dnia, w którym podjęto te działania. W ust. 3 wskazanego przepisu przewidziano, że wierzyciel przesyła niezwłocznie upomnienie, w przypadku gdy łączna wysokość należności pieniężnych wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia w terminie należności pieniężnej przekroczy dziesięciokrotność kosztów upomnienia albo gdy okres do upływu terminu przedawnienia należności pieniężnej jest krótszy niż 6 miesięcy.
Powołany akt prawny przewiduje także inne możliwości komunikacji pomiędzy wierzycielem, a zobowiązanym. Mianowicie, zgodnie z brzmieniem § 4 ww. rozporządzenia, wierzyciel może podejmować działania informacyjne wobec zobowiązanego zmierzające do dobrowolnego wykonania przez niego obowiązku, w przypadku gdy zachodzi uzasadnione okolicznościami przypuszczenie, że zobowiązany dobrowolnie wykona obowiązek bez konieczności wszczęcia egzekucji administracyjnej. Działania informacyjne, o których mowa w ust. 1, są podejmowane w formie pisemnej, dźwiękowej lub graficznej w szczególności przez: internetowy portal informacyjny, krótką wiadomość tekstową (sms), e-mail, telefon, faks.
Mając na względzie powyższe należy wskazać, iż zamiarem ustawodawcy było umożliwienie wierzycielom czasowego odstąpienia od obowiązku niezwłocznego przesyłania upomnień, w sytuacji gdy uznają, że podjęte działania informacyjne doprowadzą do dobrowolnego wykonania obowiązku przez zobowiązanego.
Zatem wierzyciel kieruje upomnienia do podmiotów zobowiązanych nawet w sytuacji, gdy łączna wysokość należności pieniężnych wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia w terminie należności pieniężnej nie przekroczy dziesięciokrotności kosztów upomnienia albo gdy okres do upływu terminu przedawnienia należności pieniężnej jest krótszy niż 6 miesięcy w sytuacji, kiedy działania podjęte na podstawie § 7 ust. 2 nie przyniosły oczekiwanych skutków w postaci zapłaty należności pieniężnej. Przepisy § 7 ust. 3 ww. regulacji prawnej precyzują jedynie sytuacje, kiedy należy niezwłocznie przesłać upomnienie. Dlatego też tworzenie regulacji wewnętrznych określających moment wysłania upomnienia zobowiązanemu należy uznać za bezprzedmiotowe.
Podkreślić należy, że wewnętrze regulacje jednostek samorządu terytorialnego muszą pozostawać w zgodzie z normami wyższego rzędu i nie mogą dowolnie modyfikować ich treści.
Przedstawiając powyższe należy zaznaczyć, że wyjaśnienia Regionalnej Izby Obrachunkowej w Opolu nie stanowią wiążącej wykładni prawa.
{RIO Opole, 2016-09-13, sygn. NA.III-0221-15/2016}