Stanowisko RIO Łódź:
W odpowiedzi na pismo zawierające wniosek o udzielenie wyjaśnienia w zakresie stosowania przepisów o finansach publicznych, dotyczący prawnej formy ustalenia wysokości opłaty za pobyt dziecka i wyżywienie w przedszkolu, a mianowicie wskazanie: czy wystarczy podjęcie czynności materialno-technicznej, czy też należy wydać decyzje administracyjną -uprzejmie informuje, że w podobnej sprawie Izba zajmowała stanowisko w związku z zapytaniem Gminy Zelów, dostępnym na stronie BIP RIO w Łodzi (Wyjaśnienia, Wyjaśnienia RIO Łódź (art. 13); sygn.. pisma WA 4120-16/2018-w. Stanowisko to pozostaje nadal aktualne.
Odnosząc się natomiast do stanowiska w sprawie wyrażonego przez Gminę Przedbórz w skierowanym do Izby piśmie informuję, że ze stanowiskiem tym można się zgodzić tylko częściowo. Nie można zgodzić się z interpretacją wzajemnych relacji między art. 52 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 października 2017 r. o finansowaniu zadań oświatowych i art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r, o finansach publicznych. Wbrew twierdzeniu zawartym we wniosku, art. 52 ust. 1 i 2 ustawy o finansowaniu zadań oświatowych w żadnej mierze nie wyłącza zastosowania art. 61 ustawy o finansach publicznych, gdyż te przepisy mają zupełnie inny zakres regulacji,
Art. 61 ustawy o finansach publicznych nie jest przepisem stanowiącym podstawę prawną do wydawania decyzji administracyjnych, ale przepisem, który normuje właściwość organów administracji publicznej w pierwszej i w drugiej instancji w odniesieniu do należności, o których mowa w art. 60 ustawy o finansach publicznych, czyli niepodatkowych należności o charakterze publicznoprawnym, i znajduje zastosowanie „o ile odrębne ustawy nie stanowią inaczej” w zakresie właściwości organów administracji publicznej w sprawach indywidualnych załatwianych w drodze decyzji administracyjnych. Przykładem przepisu, który stanowi podstawę prawną wydania decyzji administracyjnej odnoszącego się do niepodatkowych należności o charakterze publicznoprawnym jest art. 64 ust. 1 ustawy o finansach publicznych zawierający umocowanie do umarzania należności i udzielania ulg w spłacie tych należności; w ust, 4 tego przepisu jest mowa wprost o decyzji. Jeśli więc wystąpią przesłanki umorzenia należności lub udzielenia ulg w ich spłacie, to decyzję (np. o umorzeniu należności, o odroczeniu terminu spłaty całości należności) wydaje się na
podstawie art. 64 ust. 1. natomiast organ właściwy do wydania decyzji w sprawie ustala się na podstawie art. 61, jeśli odrębna ustawa nie stanowi inaczej, tj. nie wskazuje innego właściwego organu administracji publicznej w takiej sprawie.
Nie ma w ustawie o finansowaniu zadań oświatowych, ani w innej ustawie, umocowania do ustalenia w drodze decyzji administracyjnej opłaty, o jakiej jest mowa w art. 52 ust. 1 oraz w art. 52 ust. 12 ustawy o finansowaniu zadań oświatowych, za korzystanie z wychowania przedszkolnego i za korzystanie z wyżywienia w publicznych placówkach wychowania przedszkolnego, przez imiennie oznaczonego ucznia w pewnym okresie rozliczeniowym (czyli w sprawie indywidualnej}, dopóki opłaty te są uiszczane dobrowolnie. W takich sytuacjach wystarcza forma czynności materialno-technicznej i nie należy wydawać decyzji administracyjnych. Jeśli jednak opłaty nie są uiszczane, wówczas należy wydawać decyzje na podstawie art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – ordynacja podatkowa, zgodnie z którym jeżeli w postępowaniu podatkowym organ stwierdzi, że podatnik, mimo ciążącego na nim obowiązku, nie zapłaci! w całości lub w części podatku, nie złożył deklaracji albo że wysokość podatku jest inna niż wykazana w deklaracji, albo powstałego zobowiązania nie wykazano, organ podatkowy wydaje decyzje, w której określa wysokość zobowiązania podatkowego. Przepis ten, zamieszczony w dziale III ordynacji podatkowej, jest stosowany odpowiednio do niepodatkowych należności budżetowych o charakterze publicznoprawnym z mocy odesłania zawartego w art. 67 ust. I ustawy o finansach publicznych, a zatem do opłat za korzystanie z wychowania przedszkolnego w publicznych placówkach wychowania przedszkolnego prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego oraz do opłat za korzystanie z wyżywienia w takich placówkach, które – jako dochody pobierane przez samorządowe jednostki budżetowe na podstawie innych ustaw – stanowią niepodatkowe należności budżetowe o charakterze publicznoprawnym w rozumieniu art. 60 pkt 7 ustawy o finansach publicznych. Z mocy tego samego przepisu, decyzje są wydawane w postępowaniu uregulowanym w kodeksie postępowania administracyjnego. Dopiero po skonkretyzowaniu przedmiotowych należności w drodze decyzji jest możliwa ich egzekucja administracyjna.
{RIO Łódź, 2019-06-25, sygn. WA 4120-7/2019-w}