Stan faktyczny:

Zarząd Mienia Komunalnego w Białymstoku jest jednostką budżetową gminy, zatrudniającą do obsługi prawnej radców prawnych na podstawie umowy o pracę, natomiast kwestię dodatkowego wynagrodzenia z tytułu zastępstwa procesowego reguluje umowa cywilno-prawna zawarta z radcą prawnym.

Pracownik, zatrudniony na stanowisku radcy prawnego rozwiązał umowę o pracę z dniem 31 sierpnia 2013 r. Z tym dniem, zgodnie z zapisem umowy cywilno-prawnej , nastąpiło również rozwiązanie umowy dotyczącej terminu i wysokości wypłaty dodatkowego wynagrodzenia.

Radcy, po ustaniu stosunku pracy wypłacano sukcesywnie zgodnie z wyrokiem koszty zastępstwa od sum wyegzekwowanych w latach obowiązywania umowy o pracę i przez okres 3 lat po ustaniu stosunku pracy.
W sierpniu b.r. radca prawny ponownie wystąpił z pismem o wypłatę kosztów zastępstwa procesowego. Z analizy dokumentów wynika, że wyegzekwowane kwoty dotyczą 2018 i 2019 r.

Pytanie:

Czy Zarząd Mienia Komunalnego, może wypłacić koszty zastępstwa procesowego wyegzekwowane w 2018 i 2019 roku, skoro umowa o pracę rozwiązała się 31 sierpnia 2013 r. i minął już termin przedawnienia roszczeń ze stosunku pracy? Czy też należy uważać, że wykreowany przez umowę cywilno-prawną stosunek zobowiązaniowy nie wygasa wraz z ustaniem zatrudnienia radcy prawnego, lecz trwa do momentu spełnienia przez strony wszystkich świadczeń objętych jego treścią.

Stanowisko własne:

Uważam, że wypłaty kosztów zastępstwa wyegzekwowanych w 2018 i 2019 roku są nienależne radcy, jako że, roszczenia o wypłatę uległy przedawnieniu na podstawie art. 291 § 1 Kodeksu pracy. Zobowiązania łączącej pracodawcę i byłego pracownika umowy z dnia 11 stycznia 2011 r. w sprawie dodatkowego wynagrodzenia radcy prawnego kosztów zastępstwa procesowego, określającej termin i wysokość świadczenia należnego pracownikowi, jako umowy ściśle związanej ze stosunkiem pracy, także uległy przedawnieniu. Roszczenia ze stosunku pracy ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat od 1 dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne.

W zakresie nieuregulowanym przepisami ustawy z 1982 r. o radcach prawnych zastosowanie mają przepisy kodeksu pracy (art. 5 kodeksu pracy). Kwestia przedawnienia roszczeń nie została uregulowana ustawą o radcach prawnych, zatem w tym zakresie stosuje się przepis art. 291 § 1 kodeksu pracy.

Stanowisko to jest zgodne z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 15 listopada 2013 r. sygn. III PK 4/13 OSNP 2014/10/142 oraz wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 6 lipca 2011 r. sygn. II PK 17/11.

Stanowisko Regionalnej Izby Obrachunkowej w Białymstoku:

Regionalna Izba Obrachunkowa w Białymstoku odpowiadając na wniosek o udzielenie wyjaśnienia w zakresie stosowania przepisów o finansach publicznych z dnia 19 września 2019 roku, otrzymany w dniu 23 września b.r i zawarte w nim pytanie, uprzejmie wyjaśnia. że za słuszne uznaje własne stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego w niniejszej sprawie.

{Zarząd Mienia Komunalnego w Białymstoku, 2019-09-19, sygn. -}
{Regionalna Izba Obrachunkowa w Białymstoku, 2019-10-21, sygn. RIO.11-025-27/19}