RIO Olsztyn:
[Możliwość sprzedaży posiłków przez szkolną stołówkę osobom innym niż uczniowie]
Zgodnie z art. 106 ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe /Dz. U. z 2020 r. poz. 910/, zwanej dalej P.o., warunki korzystania ze stołówki szkolnej, w tym wysokość opłat za posiłki, ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę. Tym samym, w opinii tut. Izby, samorządowa szkoła podstawowa może wprowadzić w swoim regulaminie zapis o możliwości korzystania ze stołówki przez uczniów, nauczycieli, pracowników niepedagogicznych innych szkół gminnych oraz szkół niepublicznych prowadzonych przez organizacje pozarządowe.
Odmienne stanowisko w tej sprawie zajęła Regionalna Izba Obrachunkowa w Krakowie w piśmie nr WIAS-710/49/19 z dnia 10 lipca 2019 r. do Wójta Gminy Brzeźnica stwierdzające m.in., że nie jest możliwe świadczenie przez stołówkę szkolną sprzedaży posiłków na rzecz podmiotów innych niż uprawnione do korzystania ze stołówki szkolnej w ramach realizacji przez szkołę zadań opiekuńczych.
[Warunki korzystania ze stołówki szkolnej, w tym wysokość opłat za posiłki]
Jak już wyżej wspomniano, warunki korzystania ze stołówki szkolnej, w tym wysokość opłat za posiłki, ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę /art. 106 ust. 3 P.o./.
Stosownie do art. 106 ust. 4 P.o. do opłat wnoszonych za korzystanie przez uczniów z posiłku w stołówce szkolnej, o których mowa w ust. 3, nie wlicza się wynagrodzeń pracowników i składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówki. Przyjęło się /m.in. pismo z dnia 18 grudnia 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nr 0111-KDIB3-2.4012.677.2017.1.SR, pismo z dnia 22 maja 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nr 0112-KDIL1-1.4012.52.2017.1.SW, że celem prowadzenia stołówki nie jest świadczenie usług gastronomicznych, lecz zapewnienie żywienia w ramach realizacji przez szkoły funkcji opiekuńczej nad dziećmi i młodzieżą. Podkreśla się, że szkoła nie prowadzi działalności dla zysku, a opłaty za korzystanie ze stołówki powinny być skalkulowane za tzw. wsad do kotła. W ocenie tut. Izby, stołówka szkolna działając na rzecz uczniów innych szkół poprzez zapewnienie usług wyżywienia, spełnia przesłanki do uznania ich za zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług /Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm./, zwanej dalej ustawą o VAT. Podobnie jest w przypadku usług żywienia świadczonych na rzecz nauczycieli innych szkół. Należy uznać, że są ściśle powiązane z opieką nad dziećmi i młodzieżą, polegające na ich żywieniu, co oznacza, że usługi te są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy.
Jeśli chodzi o ustalenie opłaty dla pracowników niepedagogicznych innych szkół, zdania są odrębne. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, który w interpretacji indywidualnej z dnia 2 lutego 2018 r. /nr 0115-KDIT1-1.4012.869.2017.1.JP/ stwierdził: „Z preferencji tej /art 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o VAT/ nie może korzystać sprzedaż posiłków na rzecz pracowników administracji i obsługi oraz osób z zewnątrz, ponieważ usługi te nie są usługami ściśle związanymi z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą. Podlegają one zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki podatku 8% pod warunkiem zakwalifikowania przedmiotowych usług jako związanych z wyżywieniem do grupowania PKWiU 56 stosownie do zapisu § 3 ust 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 7 załącznika do powołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r.” Odmiennego zdania jest Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, który w wyroku z dnia 16 października 2018 r. /sygn. I SA/Gd 845/18/ – orzeczenie nieprawomocne, stwierdził: „W ocenie Sądu, z powodów wskazanych powyżej, nie ma podstaw do różnicowania usług stołówkowych świadczonych na rzecz nauczycieli oraz pracowników niepedagogicznych. Zakres czynności wykonywanych przez pracowników administracyjnych mimą że nie podlega na bezpośrednim prowadzeniu zajęć edukacyjnych, pozostaje ściśle związany z działalnością edukacyjną. W związku z powyższym, skoro obrót z tytułu sprzedaży posiłków w stołówce szkolnej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie znajdują w tym przypadku zastosowania przepisy regulujące zwolnienie od podatku z art 43 ustawy o VAT)”.
Z tego też powodu, w ocenie tut. Izby, wskazane jest złożenie przez Gminę pytania do Ministerstwa Edukacji Narodowej i wniosku do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidulanej sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży posiłków w stołówce szkolnej na rzecz podmiotów zewnętrznych.
[Zwolenie z VAT stołówki szkolnej]
Wspomniany już art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o VAT stanowi, że zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane:
a) w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej, w przepisach o systemie oświaty oraz w przepisach ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 996, 1000, 1290 i 1669),
b) przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.
Z treści powyższego przepisu nie wynika, że ustawa o VAT uzależnia możliwość zwolnienia z podatku VAT od źródła finansowania. Oznacza to, zdaniem Izby, że zwolnienie powinno obowiązywać bez względu na to, kto dokonuje płatności za usługi wyżywienia. Tym samym płatność za posiłki w stołówce szkolnej na rzecz uczniów, która dokonywana jest przez gminny ośrodek pomocy społecznej, korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o VAT.
[Możliwość prowadzenia cateringu]
Ustalenie zasad korzystania ze stołówki szkolnej jest kompetencją dyrektora szkoły. Niemniej jednak, w ocenie tut. Izby szkoła prowadząca stołówkę szkolną, może prowadzić catering.
{RIO Olsztyn, 2020-10-12, sygn. RIO.III.072-106/2020}
{Urząd Gminy Banie Mazurskie, 2020-09-16, sygn. nieznana}